And thus in the dark and stormy night
You came to save
the last fragment
of my shattered dream
To hold it in your warm embrace
and make it relive
To kiss a new strength in it
and make it fly high
with beautiful colors
To tend it with love and care
and give it
a powerful, unwavering existence
Thus you came in the stormy dark night
to save the last fragment of my shattered dream...
to save me from withering....
माझ्या वेड्या मनाचा अविरत पिंगा;
तुझ्याभोवती...
साकळलेल्या आनंदाचे अस्फुट गाणे;
तुझ्यासाठी...
रस्त्याच्या दो बाजूनी बहरलेली असंख्य स्वप्ने;
तुझी...
दूर रानांत झुरणाऱ्या अबोल बकुळी;
तुझ्याविना...
चंद्रकळेच्या किरणांमध्ये,
व्यथा लोपल्या शतजन्मीच्या,
व्याकुळलेल्या रात्रीला ह्या,
कळा लागल्या नव्या उद्याच्या !
चंद्रकळेच्या किरणांमध्ये,
स्वप्न सनातन फुलते आहे,
ओथंबलेल्या तिमीरांतूनही,
ज्योत चिरंतन जळते आहे !
चंद्रकळेच्या किरणांमध्ये,
साथ रुपेरी दाटुन आली,
थरथरणारी आस एकटी,
पुन्हा चांदणे माळून गेली !
The twitching dance of joy and tears
Cutting sharply
All preserved beliefs,
All survived hopes and
All precious moments…
Moving endlessly through
The dance of joy and tears
Everyday,
With torn pieces of mirth
Strong desire to get through
The dance of joy and tears
Undefeated though hurt
Why it always happens
That
Millions carefully formed lines
Lost with your one site…
Words melt and thoughts dissolve
In an unfathomable ocean of your eyes…
You come and go…
Me still standing here,
Gathering the dispersed meanings
And myself…
Reminiscences….
Covering all my spheres
My “being”…my living
Reminiscences….
With you…without you…
It’s you,
Covering all my existence….
एकेक रंग
एकेक रेषा एकेक आकार
जोडतेय...
अनंतकाळ...
चित्र नाही
निदान
कोलाज तरी....? ***थोडा बेभान वारा
थोडा उधाण सागर
थोडा रिमझिम पाऊस
थोडे काजळकाळे ढग
थोडे श्रावणउन्ह
आणि थोडेसे सूर...विखुरलेले...
कोलाज पूर्ण...!
